ดึงนักสมุทรศาสตร์ช่วยหาบินมาเลย์

ถึงแม้ว่าดาวเทียมจากหลายประเทศ รวมถึงประเทศไทย จะจับภาพชิ้นส่วนลอยอยู่ในทะเล ที่คาดว่าน่าจะมาจากเครื่องบินของสายการบินมาเลเซีย แอร์ไลน์ส เที่ยวบินเอ็มเอช 370 ที่หายสาบสูญไปอย่างลึกลับได้ แต่จนถึงบัดนี้ก็ยังไม่มีใครพบชิ้นส่วนของจริงแม้แต่ชิ้นเดียว

เรื่องนี้จึงตกมาเป็นหน้าที่ของนักสมุทรศาสตร์ที่จะนำความเชี่ยวชาญเรื่องกระแสน้ำ กระแสลมในมหาสมุทรมาไขปริศนานี้

นักสมุทรศาสตร์ 6 คนจากองค์การวิจัยทางวิทยาศาสตร์และอุตสาหกรรมแห่งคอมมอนเวล์ธ หรือ ซีเอสไออาร์โอ ซึ่งเป็นสำนักงานด้านวิทยาศาสตร์แห่งชาติของออสเตรเลีย ได้ทำงานกันมาเป็นเวลานานกว่าสัปดาห์แล้ว เพื่อคำณวนว่ากระแสลม และกระแสน้ำในมหาสมุทรอินเดีย จะพัดพาเศษซากเครื่องบินลอยไปทางไหน

พวกเขาใช้เทคนิคที่เรียกว่า "ดริฟ โมเดลลิ่ง" หรือ "โมเดลลอยน้ำ" ซึ่งอาศัยหลักฐานจากดาวเทียมที่ติดตั้งอุปกรณ์เรียกว่า "อัลติมีเตอร์ส" เอาไว้ โดยเครื่องมือตัวนี้จะสามารถวัดระดับน้ำทะเลได้โดยมีความถูกต้องแม่นยำถึงระดับ 10 เซ็นติเมตร ผสมกับการใช้ทุ่นลอยน้ำ ซึ่งใช้ระบบโทรมาตร หรือระบบตรวจวัดและส่งข้อมูลทางไกลแบบอัตโนมัติ ส่งข้อมูลเรื่องระดับน้ำทะเล และกระแสน้ำในมหาสมุทรออกไป

การวัดระดับน้ำทะเลทำให้นักวิทยาศาสตร์สามารถวาดเส้นเค้าโครงของมหาสมุทรออกมาได้ เพื่อสร้างภาพแลนสเคปทางทะเลที่มีรายละเอียดของมาได้ คือ แทนที่จะเป็นภาพพื้นผิวแบน ๆ แผนที่นี้จะประกอบด้วยเนิน หรือแอ่งต่าง ๆ ในมหาสมุทร ทำให้ตามหาเศษซากได้ง่ายขึ้นเพราะนายเดวิด กริฟฟิน หัวหน้าทีมซีเอสไออาร์โอบอกว่าวัตถุที่ถูกพัดพาไปโดยกระแสน้ำ อย่างเช่นเศษซากเครื่องบินที่กำลังค้นหากันอยู่ โดยธรรมชาติแล้วจะเดินทางไปตามพื้นที่ต่ำที่ถือว่าเป็นทางหลวงแห่งท้องทะเล

นักสมุทรศาสตร์ใช้ข้อมูลจากโมเดลลอยน้ำมาสร้างแผนที่ทะเลที่เคลื่อนไหว และมีไดนามิก ทำให้พวกเขาสามารถมองเห็นภาพว่าทางหลวงในทะเลน่าจะไหลไปอย่างไรนับตั้งแต่วันที่เครื่องบินตกเมื่อวันที่ 8 มีนาคม ถ้ามีการพบเศษซากเครื่องบิน พวกเขาจะสามารถย้อนรอยการเดินทางกลับไปหาจุดที่เครื่องบินตกได้เลย

อย่างไรก็ตาม ปัญหาเดียวที่มีอยู่ในขณะนี้ก็คือ จนถึงบัดนี้ยังไม่มีเศษเครื่องบินให้นำมาใช้สะกดรอยตามเลยนั่นเอง

ทีมค้นหาเศษซากเครื่องบินในมหาสมุทรอินเดียที่กว้างใหญ่ไพศาลจำเป็นจะต้องค้นหาหาเศษซากที่มีความเกี่ยวข้องกับเครื่องบินเอ็มเอช 370 ให้เจอภายในเร็ว ๆ นี้เสียก่อน ไม่อย่างนั้น คณะนักสมุทรศาสตร์ที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจสร้างแผนที่มหาสมุทรขึ้นมาจะไม่สามารถนำโมเดลลอยน้ำของพวกเขามาคำณวนหาจุดที่เครื่องบินประสบชะตากรรมได้เลย

ถ้าปราศจากความช่วยเหลือตรงนี้ มันอาจใช้เวลาเป็นเดือนหรือเป็นปีเพื่อค้นหาเศษซากก็เป็นได้