.....หลายคนคงเคยผ่านเหตุการณ์นี้มาก่อน
คงเข้าใจความรู้สึกของกันและกันดีเลยล่ะ...
...มันเป็นคืนที่กดดัน ลุ้นระทึก ใจนึงอยากรอให้ฟ้าสว่าง ค่อยลืมตาดู ...แต่อีกใจนึง อยากดูให้รู้แล้วรู้รอดกันไปเลย 😳
เมื่อสมองซีกที่อยากรู้ก่อนฟ้าสว่าง เป็นฝ่ายชนะ
การเดินทางจึงเกิดขึ้น จัดแจงอาบน้ำ แต่งตัว พร้อมเดินทางไปยังจุดหมาย สิ่งที่ลืมไม่ได้คือ
ไฟฉาย หรือบางคนอาจใช้เทียนไข ... จุดหมายปลายทางคือ... สนามกีฬาแห่งชาติ.....⚽️🏓
¥¥ จำได้ว่าช่วงนั้นประมาณ 4 ทุ่มกว่า แต่พอไปถึง สายตาก็พบแต่แสงสว่าง ที่ต่างสาดส่อง มองหาอะไรซักอย่าง... บางคน ร้องไห้ น่าสงสาร ...บางคน เดินออกมาเงียบๆ ...บางคนโห่ร้อง ดีใจ ... หลากหลายอารมณ์ ...
*** ใช่สิ มันคือ ศูนย์รวมวัยรุ่น ในคืนนั้น ที่ต่างคนต่างมา เพื่อมาค้นหาบางสิ่งที่อยากรู้
¥¥¥ นึกย้อนไปจำได้ว่า ตอนนั้นอยู่โรงอาหาร กำลังทานข้าวกับเพื่อนๆ ..พลันได้ยินเสียง คนท่องสูตรเลขต่างๆ และพูดภาษาอังกฤษ อย่างคล่องแคล่ว .... ทุกสายตามองไปยังต้นเสียง
คนที่รู้จักคนในต้นเสียง ก็รู้สึกหดหู่ บางคนน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว...😭
...ใช่แล้ว เขาเป็นหนึ่งในคนที่อยากทำความฝันของเขาให้เป็นจริง แต่ความหักโหมเกินแรง ทำให้เขาเสียสติไป หมดอนาคตไปอย่างน่าเสียดาย 🥺
...ย้อนกลับมาดูตัวเอง หลังจากยืนมองคนมุงซักพัก จึงตัดสินใจเดินเข้าสู่กลุ่มคนเข้าไป แล้วไฟฉายในมือก็เริ่มทำงาน แสงไฟฉายส่องไปที่เป้าหมาย ....อา...ใช่แล้ว เป้าหมายคือ แผ่นกระดาษที่ติดบนกระดาน ส่องวนอยู่หลายรอบ จนแน่ใจคำตอบแล้ว ...จึงถอยหลัง เดินออกมาอย่างเงียบๆ แล้วสูดหายใจลึกๆ ให้กำลังใจตัวเอง พร้อมเดินทางกลับบ้าน....เพราะที่บ้านกับที่สนามกีฬา แค่เดินข้ามถนนก็ถึงกันแล้ว 😌
แสงเทียน แสงไฟฉาย ก็เริ่มดับไปทีละดวง สองดวง ผู้คนต่างเริ่มแยกย้ายเดินทางกลับบ้าน
...เอาน่า มันไม่ใช่สิ่งชี้วัด ความสำเร็จในชีวิตเสมอไป ....
ขอบคุณที่อ่านมาจนบรรทัดสุดท้ายนะ 😊🙏✌
คืนที่ เทียนสว่าง และดับลง 😳🥺😔