กะทกรกฝรั่ง หรือ Passion Fruit ชื่อไทยฟังไม่สุภาพ จึงมีการตั้งชื่อใหม่ว่า "เสาวรส"
เป็นชนิดหนึ่งของกะทกรกในบ้านเรา แต่ผลมีขนาดใหญ่กว่า
มีถิ่นกำเนิดในทวีปอเมริกา มีรสเปรี้ยวปนหวาน เป็นผลไม้ที่มีวิตามินซีสูง ช่วยป้องกันโรคหวัด
เคยเอาเสาวรสหนึ่งกิโลฯ ไปให้เพื่อนที่เป็นหวัดเรื้อรัง ปรากฏว่าหายหวัดอย่างรวดเร็ว
เสาวรสยังมีสรรพคุณอื่นอีกมากมาย เช่น
ต้านโรคมะเร็ง อาทิ มะเร็งทรวงอก และมะเร็งลำไส้
เสาวรสมีวิตามินซีสูง ช่วยต้านทานโรคหวัด และเสริมสร้างภูมิคุ้มกัน
เสาวรสมีสารประกอบฟีนอลิก ช่วยต้านอนุมูลอิสระ ลดการเสื่อของเซลล์
ช่วยให้ผิวพรรณสดใส และแลดูอ่อนเยาว์
ช่วยขับปัสสาวะ ช่วยขับพยาธิ แก้โรคท้องเสีย ช่วยลดความดัน และป้องกันโรคต่างๆของวัยทอง
http://puechkaset.com/เสาวรส/
ในกรุงเทพมีราคาแพง ขายกันกิโลฯ ละ 80-120 บาท
เมื่อผ่านย่านกลางดง อำเภอปากช่อง โคราช หลังกลับจากการทอดกฐินรวม 36 วัด ที่จังหวัดสุรินทร์
ลูกใหญ่ขายแค่สามกิโลฯ ร้อย จึงซื้อกลับมาด้วยเพราะชอบกินอยู่แล้ว
เป็นพันธุ์สีทองปนกับลูกผสมของพันธุ์สีทองและพันธุ์สีม่วง
ส่วนใหญ่แล้ว เวลากินจะใช้มีดผ่ากลางเป็นสองซีกแล้วใช้ช้อนตัก
แต่วิธีนี้จะสูญเสียน้ำเสาวรสบางส่วน รวมถึงเลอะเปรอะเปื้อน
แต่ที่กลางดงพบวิธีใหม่ที่กินง่ายไม่เลอะให้ลูกค้าชิม แค่วางตั้งเอาด้านขั้วขึ้น
จากนั้นใช้มีดปาดตามขวาง
จะปาดให้ขาด หรือ ติดปลายเป็นฝาปิดทิ้งง่ายทิ้งทีเดียวก็ได้
ถ้าไม่ชอบเปรี้ยวมากหยอดน้ำผึ้งลงไปหน่อย
จากนั้นใช้ช้อนตักกิน
เปลือกนิยมนำไปดอง หรือ แช่อิ่ม แต่ยังไม่เคยลอง หรือ เห็นมีขายที่ไหน
สำหรับลูกที่ผ่าแล้วมีน้ำจากเยื่อหุ้มเมล็ดมาก
สามารถใช้หลอดแข็งดูดกิน โดยใช้ปลายหลอดขูดส่วนที่ติดกับเยื่อเปลือกได้
หลายคนกินแค่น้ำเสาวรส แต่ด้านในของผล ยังมีเยื่อติดเปลือกด้านใน
ส่วนนี้น่าจะเป็นที่มาของคำว่า "รก" ในกะทกรก
ปกติจะขูดกินด้วย เพราะน่าจะมีเส้นใยไฟเบอร์
ที่ช่วยในการขับถ่าย เช่นเดียวกับเยื่อหุ้มเนื้อส้ม
นอกจากตักกินเปล่า ๆ แล้ว ยังขูดใส่ชามไว้คั้นเอาแต่น้ำ
หรือ แช่เย็น ผสมน้ำผึ้งและใส่สตรอเบอรี่แช่อิ่ม กินเป็นของหวานก็ได้
อ่านเจอว่าเนื้อเสาวรสกินได้ ทั้งกินสด หรือ ทำแช่อิ่ม
คว้านกินน้ำและเมล็ดหมดแล้วล้างให้สะอาด ขูดเยื่อออกจนหมด
ปอกเปลือกทั้งพันธุ์สีทองและพันธุ์ผสมสีม่วง
พันธุ์สีทองเนื้อเป็นสีขาว ส่วนพันธุ์ผสมเนื้อสีขาวปนม่วง
หั่นเป็นชิ้นเล็ก ลองชิมเนื้อเหนียวจืดไม่เปรี้ยว
ละลายเกลือครึ่งช้อนน้ำแกงกับน้ำ แช่เนื้อไว้หนึ่งชั่วโมง
ชิมเนื้อดูว่าเค็มปะแล่ม ๆ บีบน้ำเกลือออกจนหมด
ทำน้ำเชื่อมตามความหวานที่ชอบ รอจนน้ำเชื่อมเย็น
ใส่เนื้อเสาวรสลงในขวดโหล ตามด้วยน้ำเชื่อม ทิ้งไว้ในอุณหภูมิห้องหนึ่งคืน
รุ่งขึ้นเทน้ำแช่อิ่มออกจากขวดโหล ต้มเดือดอีกครั้ง
ปล่อยไว้จนเย็นแลัวเทกลับขวดโหล แช่ตู้เย็นกินได้เลย
ตักน้ำแข็งบดใส่ถ้วย ตักเนื้อเสาวรสแช่อิ่มไว้ด้านบน เติมน้ำแช่อิ่ม
สีของเนื้อเสาวรสเปลี่ยนไปเล็กน้อย
เนื้อเสาวรสแช่อิ่มนุ่มกรอบ น้ำแช่อิ่มซึมเข้าเนื้ออร่อย
คราวหน้าได้เสาวรสเนื้อหนา จะเอามาแช่อิ่มอีก ซื้อกรุงเทพฯ ราคาแพง ต้องกินให้คุ้ม
ติดตามเรื่องราวอื่น ๆ ได้ที่เพจ "เที่ยวไปกินไป by laser"
https://th-th.facebook.com/เที่ยวไปกินไป-by-laser-458383970993701
ที่เอาไว้รวบรวมเรื่องเที่ยวเรื่องกิน ที่สั้นเกินกว่าจะนำมาลงเป็นบทความ
หรือ อยู่ระหว่างรวบรวมเป็นบทความที่สมบูรณ์
ทำกินกันเอง by laser : กะทกรกฝรั่ง
เป็นชนิดหนึ่งของกะทกรกในบ้านเรา แต่ผลมีขนาดใหญ่กว่า
มีถิ่นกำเนิดในทวีปอเมริกา มีรสเปรี้ยวปนหวาน เป็นผลไม้ที่มีวิตามินซีสูง ช่วยป้องกันโรคหวัด
เคยเอาเสาวรสหนึ่งกิโลฯ ไปให้เพื่อนที่เป็นหวัดเรื้อรัง ปรากฏว่าหายหวัดอย่างรวดเร็ว
เสาวรสยังมีสรรพคุณอื่นอีกมากมาย เช่น
ต้านโรคมะเร็ง อาทิ มะเร็งทรวงอก และมะเร็งลำไส้
เสาวรสมีวิตามินซีสูง ช่วยต้านทานโรคหวัด และเสริมสร้างภูมิคุ้มกัน
เสาวรสมีสารประกอบฟีนอลิก ช่วยต้านอนุมูลอิสระ ลดการเสื่อของเซลล์
ช่วยให้ผิวพรรณสดใส และแลดูอ่อนเยาว์
ช่วยขับปัสสาวะ ช่วยขับพยาธิ แก้โรคท้องเสีย ช่วยลดความดัน และป้องกันโรคต่างๆของวัยทอง
http://puechkaset.com/เสาวรส/
ในกรุงเทพมีราคาแพง ขายกันกิโลฯ ละ 80-120 บาท
เมื่อผ่านย่านกลางดง อำเภอปากช่อง โคราช หลังกลับจากการทอดกฐินรวม 36 วัด ที่จังหวัดสุรินทร์
ลูกใหญ่ขายแค่สามกิโลฯ ร้อย จึงซื้อกลับมาด้วยเพราะชอบกินอยู่แล้ว
เป็นพันธุ์สีทองปนกับลูกผสมของพันธุ์สีทองและพันธุ์สีม่วง
ส่วนใหญ่แล้ว เวลากินจะใช้มีดผ่ากลางเป็นสองซีกแล้วใช้ช้อนตัก
แต่วิธีนี้จะสูญเสียน้ำเสาวรสบางส่วน รวมถึงเลอะเปรอะเปื้อน
แต่ที่กลางดงพบวิธีใหม่ที่กินง่ายไม่เลอะให้ลูกค้าชิม แค่วางตั้งเอาด้านขั้วขึ้น
จากนั้นใช้มีดปาดตามขวาง
จะปาดให้ขาด หรือ ติดปลายเป็นฝาปิดทิ้งง่ายทิ้งทีเดียวก็ได้
ถ้าไม่ชอบเปรี้ยวมากหยอดน้ำผึ้งลงไปหน่อย
จากนั้นใช้ช้อนตักกิน
เปลือกนิยมนำไปดอง หรือ แช่อิ่ม แต่ยังไม่เคยลอง หรือ เห็นมีขายที่ไหน
สำหรับลูกที่ผ่าแล้วมีน้ำจากเยื่อหุ้มเมล็ดมาก
สามารถใช้หลอดแข็งดูดกิน โดยใช้ปลายหลอดขูดส่วนที่ติดกับเยื่อเปลือกได้
หลายคนกินแค่น้ำเสาวรส แต่ด้านในของผล ยังมีเยื่อติดเปลือกด้านใน
ส่วนนี้น่าจะเป็นที่มาของคำว่า "รก" ในกะทกรก
ปกติจะขูดกินด้วย เพราะน่าจะมีเส้นใยไฟเบอร์
ที่ช่วยในการขับถ่าย เช่นเดียวกับเยื่อหุ้มเนื้อส้ม
นอกจากตักกินเปล่า ๆ แล้ว ยังขูดใส่ชามไว้คั้นเอาแต่น้ำ
หรือ แช่เย็น ผสมน้ำผึ้งและใส่สตรอเบอรี่แช่อิ่ม กินเป็นของหวานก็ได้
อ่านเจอว่าเนื้อเสาวรสกินได้ ทั้งกินสด หรือ ทำแช่อิ่ม
คว้านกินน้ำและเมล็ดหมดแล้วล้างให้สะอาด ขูดเยื่อออกจนหมด
ปอกเปลือกทั้งพันธุ์สีทองและพันธุ์ผสมสีม่วง
พันธุ์สีทองเนื้อเป็นสีขาว ส่วนพันธุ์ผสมเนื้อสีขาวปนม่วง
หั่นเป็นชิ้นเล็ก ลองชิมเนื้อเหนียวจืดไม่เปรี้ยว
ละลายเกลือครึ่งช้อนน้ำแกงกับน้ำ แช่เนื้อไว้หนึ่งชั่วโมง
ชิมเนื้อดูว่าเค็มปะแล่ม ๆ บีบน้ำเกลือออกจนหมด
ทำน้ำเชื่อมตามความหวานที่ชอบ รอจนน้ำเชื่อมเย็น
ใส่เนื้อเสาวรสลงในขวดโหล ตามด้วยน้ำเชื่อม ทิ้งไว้ในอุณหภูมิห้องหนึ่งคืน
รุ่งขึ้นเทน้ำแช่อิ่มออกจากขวดโหล ต้มเดือดอีกครั้ง
ปล่อยไว้จนเย็นแลัวเทกลับขวดโหล แช่ตู้เย็นกินได้เลย
ตักน้ำแข็งบดใส่ถ้วย ตักเนื้อเสาวรสแช่อิ่มไว้ด้านบน เติมน้ำแช่อิ่ม
สีของเนื้อเสาวรสเปลี่ยนไปเล็กน้อย
เนื้อเสาวรสแช่อิ่มนุ่มกรอบ น้ำแช่อิ่มซึมเข้าเนื้ออร่อย
คราวหน้าได้เสาวรสเนื้อหนา จะเอามาแช่อิ่มอีก ซื้อกรุงเทพฯ ราคาแพง ต้องกินให้คุ้ม
ติดตามเรื่องราวอื่น ๆ ได้ที่เพจ "เที่ยวไปกินไป by laser"
https://th-th.facebook.com/เที่ยวไปกินไป-by-laser-458383970993701
ที่เอาไว้รวบรวมเรื่องเที่ยวเรื่องกิน ที่สั้นเกินกว่าจะนำมาลงเป็นบทความ
หรือ อยู่ระหว่างรวบรวมเป็นบทความที่สมบูรณ์