ศิลาจารึกวัดเชียงมั่น จังหวัดเชียงใหม่ เป็นจารึกรูปใบเสมา ทำด้วยหินทรายสีแดง จารด้วยอักษรฝักขาม ภาษาไทย จำนวนด้าน 2 ด้าน ด้านที่ 1 มี 34 บรรทัด ด้านที่ 2 มี 36 บรรทัด ขนาดค่อนข้างใหญ่ คือ กว้าง 59 ซม. สูง 154 ซม. หนา 21 ซม. กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเลขทะเบียนให้เป็น “ชม. 1”
ศิลาจารึกหลักนี้พบที่วัดเชียงมั่น ตำบลศรีภูมิ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ และปัจจุบันก็ยังอยู่ที่เดิม เป็นจารึกหลักสำคัญที่กล่าวถึงประวัติการก่อสร้างวัดเชียงมั่น ตั้งแต่ พ.ศ. 1839 จนถึง พ.ศ. 2124 กล่าวคือ เมื่อ พ.ศ. 1839 พญามังรายเจ้า พญางำเมือง และพญาร่วงร่วมกันตั้งหอนอน ณ ราชมณเทียร ขุดคู ก่อกำแพงสามชั้น ทั้ง 4 ด้านและก่อพระเจดีย์ที่บ้านเชียงมั่น แล้วสร้างเป็นวัด ให้ชื่อว่าวัดเชียงมั่น ครั้นปี พ.ศ. 2014 พระดิลกราชเจ้า (พระเจ้าติโลกราช)ได้ทรงก่อพระเจดีย์ด้วยหินแลง, พ.ศ. 2101 สมเด็จพระมหาธรรมิกราชาธิราชเจ้าทรงพระราชทานอ่างอาบเงิน และ พ.ศ. 2114 ได้ก่อเจดีย์คร่อมเจดีย์เดิมอีกครั้งหนึ่งมีการสร้างแปลงก่อเจดีย์วิหารอุโบสถ สร้างธรรมเสนาสนะ กำแพง ประตูจนกระทั่งถึงปี พ.ศ. 2124 ได้มีการรวบรวมเงิน ที่ดิน และข้าพระจำนวนมากอุทิศแก่อารามแห่งนี้