ได้รับพระบรมสารีริกธาตุมาจากน้อง Radiant, Archangel ในงานมีตติ้งห้องศาสนาเมื่อวันเสาร์ที่ 30 พฤษภาคม 2552

ผมตัดสินใจรับพระบรมสารีริกธาตุมา เพราะตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยบูชามาก่อน ก็จะลองๆดูครับ ถามว่ากลัวเป็นภาระหรือไม่ เพราะผู้ให้มาเค้าบอกให้บูชาให้ดีให้เหมาะสม ไม่เช่นนั้นก็เป็นวิบากกรรมด้านลบได้เช่นกัน แต่ถ้าบูชาดี ก็จะเป็นผลดีแก่ผู้บูชา ควรจะมีเจดีย์ใส่ไว้ และมีที่อยู่สูงๆที่เหมาะสม

กว่าจะได้นำพระบรมสารีริกธาตุเข้าสู่บ้าน ก็ปาไปค่ำวันอาทิตย์ถัดมา ผมเองก็ได้ซื้อเจดีย์ใส่ตามคำแนะนำ ผมได้จัดพระบรมสารีริกธาตุแต่ละองค์ลงบนผ้าแดงในเจดีย์แบบกระจายๆ ไม่ให้แต่ละเมล็ดสัมผัสกัน เพื่อให้ดูง่ายๆ และถ่ายรูปเอาไว้ครับ



ถ้าถามว่าถ่ายเอาไว้ทำไม
เพราะเคยได้ยินว่า พระบรมสารีริกธาตุอาจมีการเปลี่ยนแปลงได้ ทั้งปริมาณ(เพิ่มหรือลดจำนวนได้) รูปร่าง และสี เป็นต้น
ผมจึงต้องพิสูจน์ด้วยการถ่ายรูปเอาไว้ และอนาคตค่อยมาดูอีกครั้ง

หากมีการเปลี่ยนแปลง ไม่มีใครรู้ว่าผมทำเปลี่ยนเองหรือไม่ นอกจากความเชื่อใจกันเท่านั้น อย่างน้อยๆผมก็ได้เห็นเองว่ามีการเปลี่ยนแปลงครับ
การเคลื่อนย้ายเจดีย์หลังจากถ่ายรูปไปแล้ว จึงต้องระวังกันพอสมควร เพราะไม่อยากให้พระบรมธาตุมีการเคลื่อนที่ไปได้เลยครับ

ผมคิดว่า การถ่ายรูป การนำไปส่องกล้องจุลทัศน์(ถ้ามี) การนำไปชั่งด้วยเครื่องชั่งละเอียด(ถ้ามี) ไม่ถือเป็นการปรามาสครับ เพราะนี่ไม่ใช่การนำไปลนไฟ ไม่ใช่การนำไปลองทุบ ฯลฯ
แม้แต่จะนำไปลอยน้ำ เขายังห้ามเลยใช่ไหมครับ


ต่อไปคือ การหาที่วางในบ้าน

ปัจจุบันผมอยู่บ้านเช่าแห่งหนึ่ง เป็นบ้านสองชั้น อยู่กับเพื่อนร่วมงานอีกคน ชั้นที่สองไม่มีใครอยู่เลย ปล่อยทิ้งให้สรกปรกอยู่อย่างงั้น ชั้นล่างไม่มีหิ้งอะไรสำหรับวางเจดีย์ได้เลย ผู้ให้พระบรมธาตุคุณ Radiant, Archangel บอกว่าไม่ควรวางบนหลังตู้เสื้อผ้า ผมมาคิดว่า จุดที่เหมาะสมอีกก็คือ บนหลังคอมพิวเตอร์

ผมได้เอาของเกะกะลงให้หมด และเช็ดทำความสะอาดเสีย แต่สิ่งนึงที่ขาดไม่ได้คือ การใช้คุณวิเศษส่วนตนถามความเห็นจากสิ่งที่มองไม่เห็น

ผมไม่มีญาณวิเศษอะไรแม้แต่น้อย แต่สิ่งนึงที่มีคือ การสื่อสารผ่านกระดานอักษรด้วยมือของตัวเอง ด้วยคนเพียงคนเดียวได้ แต่จะให้เค้าคลมือผมไปอย่างไรก็ได้ด้วย รวมถึงการนำทาง?

มือนึงผมจับที่เจดีย์ พูดลอยๆขึ้นว่า
"ผมเห็นว่าบนหลังคอมพิวเตอร์นี้เหมาะสมจะวางพระบรมสารีริกธาตุมากที่สุด หากท่านเห็นด้วย ขอท่านได้นำไปวางด้วยเถิด แต่หากไม่เห็นด้วย ก็อย่าได้นำไปวาง"
มือและแขนผมถูกปล่อยเป็นอิสระจากจิตตัวเอง ให้ไปสู่ความปรารถนาของสิ่งที่อยู่ในมือผม เจดีย์ไม่ยอมไปสู่หลังคอมพิวเตอร์ หากแต่พยายามลงพื้น
"ผมเห็นว่า พื้นไม่เหมาะสมแน่นอน ขอท่านได้ไปวางบนคอมเถิด"
แต่ไม่เป็นผล ผมจำเป็นต้องคุย(กับใคร)ให้รู้เรื่องเสียที
ก็มองหากระดานอักษรที่เคยทำไว้มาคุยให้รู้เรื่อง ได้ความว่าเป็นเจ้าที่นี่เอง

ผมต้องเอาใจเจ้าที่ หรือเทวดาหรือพรหมที่ดูแลอยู่ เพราะได้ฟังเรื่องเล่าจากน้อง Radiant, Archangel แล้ว ผมกลัวววววววววววววววววววว
ผมไม่ต้องการให้เค้าเหล่านั้นมาบอกในสิ่งที่ไม่พอใจด้วยตัวเอง ผมต้องการสื่อสารเพียงกระดานอักษรนี้ก็พอ ผมจึงต้องเอาใจเค้าให้มากที่สุด หรือทำให้ความต้องการเราลงตัวกันมากที่สุด

บนหลังคอมไม่เหมาะเหรอครับ..."ใ ช่"

ขอถามเทพที่ดูแลพระบรมสารีริกธาตุนี้หน่อยสิครับ ท่านเห็นว่าหลังคอมนั้นวางได้ไหม... "แล้วแต่คุณ"

เทวดาเขาไม่ซีเรียสอะไร แต่เจ้าที่หนะสิ -*-

ผมเอาโต๊ะพับเล็กๆที่ตัวเองมี วางชิดที่ผนังห้อง ประดิษฐานเจดีย์ไว้ที่นั่นโดยไม่ฟังเจ้าที่ จุดเทียนบูชาสองเล่ม แต่ไม่มีดอกไม้และน้ำ เพราะกลับมาถึงบ้านก็มืดแล้วครับ เลยเอาเท่านี้ก่อน ผมพาทุกคน(ที่มองไม่เห็น)สวดมนต์บูชาตามโบชัวที่ได้มา

ท่าน(ใครก็ได้ที่อยากพูด) พอใจร้อยละเท่าไร..."4 0"
สี่สิบเองเหรอ ผมเห็นว่ายังไม่เกินครึ่ง ผมให้ท่านพูดความในใจเต็มๆอีกครั้ง ท่านเริ่มสะกด

"รู้ อ ะ ไ ร มั้ ย......"

เหวอ ตั้งแต่ผมมีความสามารถสื่อสารกับสิ่งที่มองไม่เห็นได้เป็นต้นมา ไม่เคยได้ยินสำเนียงอย่างงี้มาก่อน
ต่อครับ

"ว่ า บ้ า น นี้ มี......"

มีอะไร...? ผมคิดมากกับประโยคที่ยังสะกดไม่จบนี้ ทำเอาความกลัวแผ่ซ่านไปทั้งตัว ให้ความรู้สึกเหมือนบ้านนี้มีความลับอะไรปกปิดอยู่ และต้องได้รู้ในวันนี้ -*- วันนี้อยู่บ้านคนเดียวซะด้วย แต่ผมยังฝืนใจแข็งอยู่รอให้เค้าสะกดต่อ
มีอะไร...?

"หิ้ ง"

โล่งงงงงงงงงงงงงง อกครับ
สรุป เจ้าที่จะบอกว่า

"รู้ อ ะ ไ ร มั้ ย ว่ า บ้ า น นี้ มี หิ้ ง"

คงจะอยู่ชั้นบนของบ้านครับ ผมเคยขึ้นไปไม่กี่ครั้ง แต่เท่าที่พิจารณาจากความทรงจำ ผมว่าผมไม่เคยเห็นหิ้งพระมาก่อน(ไม่ได้สังเกตุอะไรมาก)

เอาก็เอา ต้องขึ้นชั้นบนของบ้าน(ที่น่ากลัว) ในตอนกลางคืนอย่างงี้ก็เอา ในใจก็คิดว่า เมื่อขึ้นไปแล้ว คงไม่มีภาพของเจ้าที่ยืนชี้หิ้งอยู่น่ะ เพราะหากท่านปรากฏตัวได้ คงปรากฏตัวแต่แรกแล้ว (ไม่ต้องสื่อผ่านกระดาน)
ปกติผมก็เป็นคนขี้กลัว แต่บางครั้งก็ท้าชนกับโมหะ(ความกลัวที่มาจากความหลงผิด) พอสมควร
ที่บันไดขึ้นจะมีแผ่นประตูปิดในแนวนอนอยู่ ก็ผมนี่แหละปิดเอาไว้เอง ตอนมาใหม่ๆมันเปิดอยู่ สาเหตุที่ผมต้องปิด เพราะผมชอบมองไป และจินตนาการอะไรใส่ไปเท่านั้นเอง -*- (กลัวเห็นใครเดินลงมา)

ขึ้นไปได้อย่างใจแข็ง และเปิดไฟ พิจารณาผนังด้านบนโดยรอบ สิ่งที่เห็นคือ หิ้งที่ทำจากไม้สีเข้มๆ สีจึงกลมกลืนกับผนังไม้ ทำให้มองไม่เห็นสำหรับผู้ที่ไม่ได้สังเกตุ



และมันทำให้ผมรู้สึกว่า การสื่อสารด้วยวิธีนี้ที่ผ่านๆมาของผม มีความน่าเชื่อถือมากยิ่งขึ้น เพราะเรื่องนี้เป็นอีกบทพิสูจน์สำคัญเรื่องหนึ่ง


ภาวะตึงเครียสระหว่างผมและเจ้าที่ ลดลงไปอย่างมาก
อ่อ ทำไมเจ้าที่ไม่พูดว่า หิ้งพระ ก็เพราะไม่มีพระนี่เอง มีแต่หิ้งเปล่าๆ และกระถางธูปเก่าๆ ผมเอากระถางธูปลง เพราะผมต้องการรณรงค์ให้เลิกวัฒนธรรมการจุดธูปครับ

แต่ผมก็ทราบดีว่า ยังไม่จบ เพราะผมต้องทำความสะอาดหิ้งนี้อีก แต่ก็ปาไปเกือบเที่ยงคืนแล้ว ผมจึงทำได้ไม่สะอาดมาก เพราะต้องรีบอาบน้ำนอน
สะอาดได้ในระดับหนึ่ง ก็ผมอัญเชิญเจดีย์พระพรมสารีริกธาตุขึ้นวาง จุดเทียนด้านข้างสองเล่ม ไม่ได้จุดด้านหน้า (เพราะจินตนาการรูปแบบไว้อย่างงี้)
และนำทุกคน(ที่มองไม่เห็น)สวดมนต์อีกครั้ง

เจ้าที่พอใจ 80% ละ เขาบอกว่าอีก 20% เพราะ "สุ ด หิ้ ง ส ร ก ป ก"

ท่านคงหมายถึงด้านในสุด มีขี้จิ้งจกอยู่บ้าง และผมสัญญาว่า วันต่อไปจะทำความสะอาดให้หมดจด


แต่เปลี่ยนใจแล้วครับ เพราะผมไปซื้อหิ้งใหม่แล้ว ด้วยเหตุว่า
1. หิ้งเก่าสูงมาก
2. หิ่งไม่ได้หันไปทางทิศตะวันออก

ผมต้องการหิ้งในระดับที่ยืนแล้ว มองเห็นฐานเจดีย์ได้
แต่พิจารณาโดยรอบๆแล้ว ไม่มีรูปสัญลักษณ์ทางศาสนาอื่นใดที่จะอยู่สูงกว่านี้




การได้พระบรมสารีริกธาตุมา ผมตั้งใจจะบูชาท่านทุกวันพระ ทั้งอามิสบูชา และปฏิบัติบูชา ตั้งใจว่าจะถือศีล 8 ในวันพระครับ แต่จะเอาเท่าที่จะถือได้น่ะครับ อาจจะมีหลุดๆบ้าง แต่เมื่อคิดได้แล้วก็จะไม่ปล่อยเลยตามเลย คือจะไม่คิดว่าไหนๆก็ผิดแล้วก็ผิดตลอดไปทั้งวันซะ อย่างงั้นไม่ได้ แต่จะพยายามไม่ให้ผิดอีกตลอดทั้งวันนั้นครับ


สามารถอ่านคำตอบที่เป็นสาระจากเพื่อนๆห้องศาสนา ที่มีความเห็นต่อเรื่องนี้ของผม ได้ที่นี่ครับ //www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y7926953/Y7926953.html