bloggang.com mainmenu search
พระบรมสารีริกธาตุในประวัติศาสตร์

พระบรมสารีริกธาตุ (ศรชี้ในกล่อง)ซึ่งขุดค้นพบที่สถูปโบราณที่หมู่บ้านปิปราหวะ (Piprahwa)เมืองบาสติ (Basti) เมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๕ เป็นการค้นพบครั้งที่ ๒ พระบรมสารีริกธาตุนี้มีลักษณะเป็นกระดูกเผาไฟ นักโบราณคดีอินเดียสันนิษฐานว่า เป็นพระบรมสารีริกธาตุส่วนพระเศียร และรัฐบาลอินเดียให้อัญเชิญมา ๔ องค์ เพื่อประดิษฐานเป็นการชั่วคราว ณ พระวิหารพุทธมณฑล เป็นการร่วมฉลองพิธีกาญจนาภิเษก จากพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ กรุงนิวเดลี



ผอบบรรจุพระบรมสารีริกธาตุที่มีจารึก รัฐบาลอินเดียขุดค้นพบเมื่อ พ.ศ. ๒๔๔๑ พร้อมกับเครี่องพุทธบูชาอื่นๆ ซึ่งบรรจุรวมกับหีบศิลา ซึ่งฝังอยู่ภายในสถูปในเมืองปิปราหวะ เมืองบาสติ คำจารึกใช้ตัวอักษรพราหมี พุทธศตวรรษที่ ๒-๔ แปลว่า ที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ของพระพุทธเจ้านี้ เป็นของศากยราชสุกิติ กับ พระภาตา พร้อมทั้งพระภคินี พระโอรส และ พระชายา สร้างขึ้นอุทิศถวายไว้



ผอบที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุพระเจ้ากนิษกะ ทรงสร้างไว้
ปัจจุบันอยู่ที่พิพิธภัณฑสถานเมืองเปษวาร์ ประเทศปากีสถาน




ผอบบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ พบที่เมืองตักศิลา ประเทศปากีสถาน (ฝาส่วนบน)


ผอบบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ พบที่เมืองตักศิลา ประเทศปากีสถาน (ฝาส่วนล่าง)





ภาพเขียนพระสถูปพระปฐมเจดีย์องค์เดิมที่พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดให้สร้างครอบไว้ แสดงถึงฐานพระสถูปและองค์ระฆัง ซึ่งเดิมเป็นศิลปะทวาราวดี แต่ถูกซ่อมอยู่เสมอจนรูปทรงผิดไป ที่พระปฐมเจดีย์ กล่าวว่ารัชกาลที่ ๔ รัชกาลที่ ๕ และ รัชกาลที่ ๖ ทรงทอดพระเนตรเห็นปาฎิหาริย์ และ ทรงได้ยินเสียงดนตรีจากพระปฐมเจดีย์ด้วย
Create Date :11 กรกฎาคม 2548 Last Update :11 กรกฎาคม 2548 19:46:09 น. Counter : Pageviews. Comments :7