งานของครูดิเรก เน้นเครื่องโลหะแผ่นนูนต่ำเป็นหลัก ใช้สำหรับวางประดับตกแต่ง หรือ มอบเป็นของขวัญ ของที่ระลึกในโอกาสสำคัญ ซึ่งงานสลักดุนแต่ละภาพครูดิเรกมักแฝงความหมายตามความเชื่อ
หรือวัฒนธรรมร่วมสมัยบางอย่างลงไปในงาน เกิดเป็นงานศิลปหัตถกรรมที่สร้างคุณค่าและสื่อความหมายทางจิตใจเพิ่มขึ้น เช่น ภาพครุฑเน้นเสริมพลังผู้ครอบครอง ภาพโขลงช้างเสริมความสามัคคี
สำหรับบริษัทหรือองค์กร เป็นต้น ซึ่งภาพโขลงช้างเป็นภาพที่ได้รับรางวัล Asian awards อีกด้วย กรรมวิธีและขั้นตอนการทำงานการดุนลายบนแผ่นโลหะ อาศัยเครื่องมือเพียงค้อนและแท่งเหล็กเท่านั้น
โดยแท่งเหล็กที่ใช้มีหลากหลายรูปแบบ แท่งเหล็กปลายแหลมสำหรับทำพื้นผิวละเอียดอย่างพุ่มไม้ แท่งเหล็กปลายแคบยาวสำหรับทำโครงร่างกาย แท่งเหล็กปลายมนกลมสำหรับทำพื้นผิวอย่างทางเดิน
ในการสร้างสรรค์ครูดิเรกจะร่างภาพบนแผ่นโลหะก่อนจากนั้นเลือกว่าจะให้ส่วนใดนูนขึ้นมาส่วนใดเว้าลึกลงไป จากนั้นใช้ค้อนทุบแท่งเหล็กปลายบนบริเวณส่วนที่ต้องการให้นูนนูนออกมา
ทักษะการดุนโลหะของครูดิเรก พัฒนาจากการฝึกฝนเริ่มต้นจากการทำภาพช้างนูนต่ำซึ่งผลงานชิ้นแรกยังไม่เข้าที่เข้าทางต้องอาศัยการฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง ลองผิดลองถูกจนเข้ามือ
สิ่งสำคัญที่ครูดิเรกใส่ใจ คือ ค้อน เนื่องจากเป็นอุปกรณ์หลักในการประดิษฐ์ชิ้นงานต้องระวังไม่ให้ค้อนเล่นมือซึ่งเป็นศัพท์เฉพาะทางช่าง หมายถึง การที่หัวค้อนไม่เรียบสม่ำเสมอ ทำให้มีแรงกระแทกกับมือที่จับมากขึ้น
ซึ่งกระทบต่อการสร้างสรรค์ของช่างได้ในระยะยาว