ความสัมพันธ์ของ 4 ตำนาน The Beatles
คัดเนื้อหาบางส่วนมาจาก Pantip นะครับ เฉพาะที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของทั้ง 4 คน อ่านสนุกดี
http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2011/01/C10138719/C10138719.html
- แผนการณ์ของ Paul
ในช่วงปลายยุค60 ซึ่งเป็นช่วงบั้นปลายของวง The Beatles นั้น ความสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นไปอย่างลุ่มๆดอนๆมาตลอด พอล แม็คคาร์ทนีย์ซึ่งเป็นเหมือนแกนนำของวงคิดว่าสาเหตุหลักเป็นเพราะพักหลังๆทางวงไม่ได้เล่นดนตรีสดร่วมกันเลย 3 ปี (นับตั้งแต่ปี1965) และพวกเขากลายสภาพเป็นศิลปินห้องอัดชนิดต่างคนต่างทำ ตัวใครตัวมัน ดังนั้นหลังจากอัดเสียงชุด “White Album” เสร็จในปี 1968 พอลจึงคิดว่าวิธีที่จะฟื้นฟูความสัมพันธ์ในวงและเรียกไฟในการทำงานกลับมาก็คือ การกลับมารวมวงซ้อมให้เร็วที่สุด และ Back to basic กลับสู่พื้นฐาน โดยเน้นที่การเล่นร่วมกันเป็นวง ใช้เทคนิคห้องอัดและการอัดทับ(overdub)ให้น้อยที่สุด ซึ่งพอลเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้จะค่อยๆปลุกสปิริตและความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันเหมือนในสมัยปีแรกๆกลับมาได้
สมาชิกอีก 3 หน่อไม่ค่อยจะปลื้มกับไอเดียของพอลเท่าไรนัก เพราะพวกเขาพึ่งจะใช้เวลาไป 5 เดือนเต็มๆกับอัลบั้มก่อนหน้า และโดยเฉพาะจอร์จนั้นยี้แนวคิดที่จะให้วงกลับไปทัวร์คอนเสิร์ตเป็นพิเศษ เพราะเค้าเหนื่อยหน่ายกับความหฤโหดของการออกทัวร์ในสมัยบีเทิลส์มาเนีย แต่ทั้งเขาและจอห์นต่างก็เห็นชอบในไอเดียสูงสุดคืนสู่สามัญ หลังจากที่พวกเขาได้บรรลุอรหันต์ในสตูดิโอไปแล้วในอัลบั้ม “Revolver” กับ “Sgt. Pepper” ที่มีการใช้เทคนิคสังเคราะห์เสียงอย่างไม่บันยะบันยัง
แต่ปรากฏว่าพอเอาเข้าจริงๆ แผนการของพอลนั้นไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย โดยเพื่อนๆคิดว่าพอลเจ้ากี้เจ้าการ พอเจอหน้ากันบ่อยๆแล้วแทนที่จะยิ่งรักกัน ก็กลับกลายเป็นว่ายิ่งทะเลาะกันหนักข้อ (เรียกได้ว่ายิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ!) แถมไอเดียการถ่ายทำหนังระหว่างที่ทั้งสี่กำลังเข้าห้องอัดก็กลายเป็นเสมือนเรียลลิตี้โชว์ที่แฉความแตกแยกของพวกเขาไปเสียฉิบ (ว่ากันว่าบางครั้งถึงกับมีการลงไม้ลงมือกัน และภาพเหล่านั้นได้ถูกตัดทิ้งไป) ในการบันทึกเสียงอัลบั้ม “Let It Be” นั้นจอร์จเคยวอล์กเอาต์หายไป 1 อาทิตย์ และจอห์นที่โกรธกันถึงกับเคยเสนอว่า “ให้วงไปดึงเอริก แคล็ปตัน เข้ามาแทนซะ!” แต่อีกสองคนคัดค้าน และในภายหลังจอห์นเองก็ขอลาออกจากวงแบบเงียบๆตั้งแต่ปลายปี 1969
- ความอัศจรรย์ของ Ringo
ก็คือ...
เค้าเป็นเพียงคนเดียวในเดอะบีเทิลส์ ที่สามารถดึงเพื่อนๆที่เหลือทั้งพอล จอห์น และจอร์จ มาทำงานร่วมกับเค้าได้หลังจากแยกวง (ทั้งนี้เพราะริงโก้เป็นสี่เต่าทองที่เพื่อนๆรักมาก เค้าไม่คิดเป็นศัตรูกับใครเลย) โดยอัลบั้มดังกล่าวมีชื่อว่า “Ringo” ออกในปี 1973
- การตอบโต้ของ John
อัลบั้มหนึ่งของจอห์นที่ได้รับการกล่าวขานที่สุด ได้แก่ “Imagine” (ค.ศ. 1971) โดยเพลงชูโรงอย่าง Imagine นั้นได้กลายเป็นเหมือนสัญลักษณ์แห่งสันติภาพ มันมีเพลงรักอ่อนหวานอย่าง Oh My Love และเพลงรักบาดลึกอย่าง Jealous Guy รวมไปถึงเพลงตลกร้ายอย่าง How Do You Sleep? ที่เขาแต่งขึ้นมาเพื่อโต้ตอบเพลง Too Many People ของสหายเก่า‘พอล’โดยเฉพาะ (แต่จอห์นแรงกว่า แขวะกลับไปหลายดอก! 55) เสน่ห์อีกอย่างของเพลงนี้ก็คือการได้สหาย‘จอร์จ’มาช่วยเล่นสไลด์กีตาร์ให้
How Do You Sleep? เพลงที่จอห์นแต่งมาตอบโต้อดีตสหายรักอย่าง "พอล" โดยเฉพาะ (เพลงนี้อินจริงๆ อารมณ์แบบว่ามาเต็มมากๆ 55)
ท่อนเด็ดท่อนหนึ่ง ได้แก่ "The only thing you done was yesterday / And since you've gone you're just another day" (สิ่งที่นายทำน่ะก็วนเวียนอยู่แต่กับเมื่อวาน / แล้วพอจากไปนายก็ทำได้แค่อีกวันหนึ่ง) ซึ่งเป็นการล้อเลียนชื่อเพลง YESTERDAY ที่พอลแต่งไว้สมัยบีเทิลส์ ส่วนเพลง ANOTHER DAY ก็เป็นเพลงของพอลตอนเป็นศิลปินเดี่ยวนั่นเอง
- The Lost Weekend
หลังตัดสินใจแยกทางกับโยโกะ โอโนะ ในปี 1973 มีช่วงเวลาที่จอห์นเรียกว่า “The Lost Weekend” (วันหยุดยาวที่เผลอพลัดหลง) โดยเขาหันไปคบกับกิ๊กหมวย “เมย์ แปง” เป็นเวลานาน 18 เดือน (และที่มาที่ไปของคู่นี้ออกจะแปลกๆ เพราะทีแรกอาเมย์ทำงานเป็นผู้ช่วยให้กับจอห์นและโยโกะ แต่ ณ ตอนนั้นพอโยโกะแยกทางกับจอห์นแล้ว เธอก็ยุให้เมย์ลองคบกับจอห์นดู โดยบอกด้วยว่า “เค้าน่ะชอบเธอเอามากๆ” )
มันเป็นช่วงที่จอห์นใช้ชีวิตอย่างสุดแสนอิสระ(ออกจะสำมะเลเทเมา 55) แต่ก็มีเรื่องราวที่ดีๆอยู่ในนั้น โดยเมย์เป็นคนเชียร์ให้จอห์นติดต่อและนัดพบ “จูเลี่ยน” ลูกชายที่เค้าไม่ได้เจอหน้ามานาน 2 ปี และจอห์นยังได้รื้อฟื้นความสัมพันธ์กับเพื่อนๆในวงบีเทิลส์อีกด้วย
แต่พอครบ 18 เดือนแล้วก็หมดโปรโมชั่น! (เพราะเจ๊โยโกะมาทวงสาละมีตัวดีคืน 55)
และในช่วง Lost Weekend นี้ก็เป็นจังหวะที่ “จอห์น” กับ “พอล” พักรบหลังจากที่เขม่นกันมาได้ 3-4 ปี โดยทั้งคู่ได้มาแจมดนตรีกันด้วย พร้อมกับเพื่อนร่วมวงการหลายคนรวมทั้งสตีวี่ วอนเดอร์ และต่อมามันได้กลายเป็นอัลบั้มบู๊ทเลคที่ใช้ชื่อว่า “A Toot and A Snore in ‘74”
- การพบกันครั้งสุดท้ายของ John-Paul
“พอล” เคยให้สัมภาษณ์ว่าการสนทนาครั้งสุดท้ายของเค้ากับจอห์นเป็นไปด้วยดีฉันท์มิตร โดยพอลโทรไปหาจอห์นก่อนที่เขากับโยโกะจะออกอัลบั้ม Double Fantasy และจอห์นที่พักงานไปเป็นพ่อบ้านหลายปียังพูดติดตลกกับพอลว่า “แม่บ้านคนนี้อยากมีงานทำ”
อีกเรื่องที่น่าสนใจของทั้งคู่ก็คือ “การพบกันครั้งสุดท้ายของจอห์น-พอล” เมื่อเดือนเมษา ปี 1976
โดยพอลไปเยี่ยมจอห์นที่บ้าน และทั้งคู่นั่งดูรายการ Saturday Night Live ที่พิธีกรปล่อยมุกว่า “จะจ่ายให้ 3,000 เหรียญถ้าสี่เต่าทองกลับมารวมวงกันในรายการนี้!” และทีแรกทั้งคู่นึกสนุกคิดจะไปสตูดิโอจริงๆ แต่บังเอิญว่าเหนื่อยเกินก็เลยเปลี่ยนใจ
- ความผิดหวังของ John ต่อน้องชายสุดรัก George
สำหรับ “จอร์จ” แล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะเลือกข้าง “จอห์น” ในศึกศักดิ์ศรีระหว่างจอห์น-พอล...
แต่ในช่วงปีท้ายๆก่อนที่จอห์นจะจากไป ความสัมพันธ์ของทั้งสองไม่ค่อยจะราบรื่นนัก ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความชิงชังในตัวโยโกะ โอโนะ ที่มีมายาวนาน (โดยเขาไม่ชอบที่โยโกะเข้ามาก้าวก่ายเรื่องภายในของเดอะบีเทิลส์ และคิดว่าเธอเป็น 1 ในตัวต้นเหตุที่ทำให้บีเทิลส์วงแตก) นอกจากนี้ในปี 1980 จอร์จได้ออกหนังสืออัตชีวประวัติ “I Me Mine” และกล่าวถึงจอห์นแบบผ่านๆเหมือนแกล้งประชด ซึ่งทำให้จอห์นรู้สึกโกรธเคืองมาก (เพราะสมัยอยู่บีเทิลส์ จอห์นคิดว่าเค้าดูแลจอร์จดีไม่แพ้ใครเหมือนเป็นน้องชายแท้ๆ) จอร์จรู้สึกผิดจึงโทรไปฝากข้อความไว้ แต่จอห์นไม่ยอมโทรกลับ และทั้งสองก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย...
จอร์จเคยกล่าวในภายหลังว่า “ตลอดเวลาที่พวกเราผ่านพ้นมาด้วยกัน ผมรู้สึกรักและเคารพในตัวจอห์นมาก ผมรู้สึกช็อคและอึ้ง การปล้นชีวิตเป็นการปล้นที่เลวร้ายบาปกรรมที่สุด”
ยุ่งเหยิงกันดีแท้พวกปู่ๆ
